“Tabii ki duymazsın, kulaklarını kapatmışsın”

1990 yılında üniversitede 1. Sınıftayken, özellikle bir hocam düzenli olarak başörtümle ilgili alay, aşağılama ifadeleri kullanarak, sınıfta bana mobbing uyguluyordu. Sınıftaki gürültüden ola ki söylediğini duyamazsam ” Tabii ki duymazsın, kulaklarını kapatmışsın.” diyerek kahkahalar atıyordu. Birkaç arkadaşım da ona eşlik edince, 17 yaşında bir genç olarak, kendimi çok kötü hissediyordum. Oysa duymayan kız, erkek başka arkadaşlarım da vardı.
Bir defasında da elleri tahtada tebeşirle yazdığı için kirlenmiş. ” Gel de başörtünle ellerimi temizleyeyim” diyerek benimle alay etmeye çalışmıştı. Ona gereken cevabı, sene sonunda dersinden en yüksek notla geçen 3 öğrenciden biri olarak verdim.
Üzerinden 30 yıl geçti ama hissettiklerim, yaşadığım üzüntü hala hafızamda diri ve saklı.
2021 Türkiyesi’nde bu ve benzeri aşağılama ve hakaret edenlerin cezasız kalmayacağına inancım üzüntümü hafifletiyor. Oysa o yıllarda, o zamanki siyasi iklimde ne ben şikâyet edebilirdim ne de etsem bir şey olurdu…